Wikingowie wpływający na swych łodziach do nowego, nieodkrytego fjordu, nie chcąc spłoszyć zamieszkujących go dobrych duchów najpierw toporami odcinali groźne figury na dziobach swych łodzi. My zaś wyciągaliśmy wędki.
Półwysep ognia i lodu po raz kolejny. Tym razem wiosennie. Zawsze kamczacka ziemia gościła nas wrześniową porą, porą kiżucza i czerwieniejących liści. Postanowiliśmy zobaczyć co dzieje się w rzekach kilka miesięcy wcześniej, wkrótce po zejściu lodu.
W końcu po 3 latach ciągłych prób i podejść… udało się. Strefa zamknięta na wschodzie Mongolii, z której wyjeżdżaliśmy w 2006 roku po krótkim areszcie ze świadomością, że już nigdy nie zmierzymy się z tamtejszymi tajmieniami znów stała się dostępna.